محمد حسین صفار هرندی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در 22 آبان، مهمترین وجه ناتوی فرهنگی را اطلاع رسانی دانست و تصریح کرد بسیجیان باید با تهاجم تازه غرب مقابله و بسیج فرهنگی را ایجاد کنند.

محمود محمدی عراقی، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ریشه­ی اصلی ناتوی فرهنگی را در عرصه­ی اندیشه دانست.

علیرضا افشار معاون فرهنگی  و تبلیغات دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح نیز ترویج فیلم­های مبتذل، بی­بند و باری، مواد مخدر و ایجاد اختلافات قومی را از جمله­ی موارد ناتوی فرهنگی دانست و بر حفظ وحدت تاکید کرد.

پرویز سروری، عضو دیگر کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت: باید در جهت تجمیع ظرفیت­های فرهنگی، ساماندهی و آرایش آنها اقدام کنند.

مطالب بالا گزیده­ای از دیدگاه­های بعضی از مسئولان فرهنگی درباره­ی ناتوی فرهنگی است که اگر خوب به آنها دقت کنیم می بینیم مجموعه­ای از بایدها و نبایدهاست! باید فلان کار را کرد، باید بهمان کار را نکرد! سوال این است پس چه کسی باید راهکار بیاندیشد و عمل کند؟ رهبر انقلاب در جمع اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ 13 دی ماه فرمودند:« گاهی بعضی از مسئولان پیش ما می­آیند و درباره­ی حوزه­های مسئولیتشان می­گویند: ما باید این کار را بکنیم، ما باید آن کار را بکنیم. من به اینها می­گویم: برادر! این «باید»ها را من باید به شما بگویم…شما باید بگویی چه کار کرده­ای، چه کار می­خواهی بکنی…»

از طرف دیگر در آنجاهایی هم که کاری صورت می­گیرد تک وجهی است. یعنی برای مرتفع کردن یک ناهنجاری برنامه­ای تدوین می­شود که جامع نیست و به ابعاد نظارتی توجهی ندارد. یکی از کارهای فرهنگی که می­توان انجام داد نظارت است. با نظارت می­توان جلوی بسیاری از مشکلات را گرفت تا بدین ترتیب در آینده هم مجبور نباشیم با صرف هزینه و وقت به بازسازی بپردازیم. نظارت نوعی امر به معروف و نهی از منکر است که باید احیا شود. چنین نظارتی با آزادی افراد و گروه ها منافاتی ندارد چراکه نظام اسلامی به صورت مبنایی و به معنای حقیقی کلمه به آزادی معتقد است و رشد و تعالی فردی و اجتماعی را در فضای آزاد امکان پذیر می داند ضمن آنکه به موازات این حقیقت باید مراقب بود برخی کج روی ها و هرج و مرج طلبی های بظاهر فرهنگی، آزادی جامعه را سلب نکند و فضای رشد عمومی را مختل نسازد. و منظور از نظارت هوشمندانه جلوگیری از همین هرج و مرج­ها و کج­روی هاست.